پردیس کشاورزی  و منابع طبیعی در سال 1301 با نام مدرسه عالی فلاحت تاسیس گردید. در سال 1309 کتابخانه مدرسه عالی فلاحت در بنای قدیمی سلیمانیه راه اندازی شد که در آن تا سال 1318 حدود هزار جلد کتاب جمع آوری گشت.

پس از الحاق دانشکده کشاورزی(پردیس کشاورزی فعلی) به دانشگاه تهران در سال 1324 در طبقه دوم ساختمان امور دانشجویان اقدام به ساخت فضای مناسب کتابخانه گردید. در سال 1339 تا 1341 یک مشاور کتابداری از آمریکا در راه اندازی کتابخانه انجام وظیفه نموده است.

با توسعه فعالیت های عمرانی، آموزشی وپژوهشی در دانشکده کشاورزی، از سال 1347 ساختمان کتابخانه مرکزی دانشکده کشاورزی با زیربنای 7000 متر مربع مطابق با استانداردهای کتابخانه ای آن زمان با سیستم بسته دسترسی به مخازن کتاب  و  بر اساس نقشه کتابخانه و مرکز اسناد ورسای پاریس در هشت طبقه ساخته شد که در سال 1350 به پایان رسید. این کتابخانه در حال حاضر، «کتابخانه مرکزی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران» نام دارد.

درتابستان سال 1385 کتابخانه مرکزی  به سیستم باز دسترسی به مخازن تغییر حالت داد و تمامی کتابهای فارسی و لاتین از طبقات برج به طبقه همکف انتقال یافت. همزمان طبقات برج کتابخانه به ترتیب به بخشهای منابع مرجع، خدمات فنی کتابهای فارسی،  خدمات فنی کتابهای لاتین، پایان نامه ها، و نشریات فائو اختصاص یافت.

هم اکنون جستجوی منابع کتابخانه و فعالیت های بخش امانت با  استفاده از برنامه آذرسا صورت می گیرد. 

از سال 1387، کارگاههای آموزشی آشنایی با کتابخانه و مهارتهای جستجو به صورت منسجم در ابتدای سال تحصیلی برای تمامی دانشجویان تازه وارد برگزار می گردد.

در حال حاضر، آمار منابع موجود در کتابخانه مرکزی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی به این شرح است:

کتابخانه

به منزله یک مکان، جایگاهی است که دسترسی خوانندگان و جامعه را به کتابها یا به بیان بهتر به میراث دانش بشری فراهم میکند. ازهمین روکتابخانه نقش بی بدیل و مهمی را در برقراری ارتباط میان صاحبان اندیشه و خالقان آثار از یکسو و افراد جامعه از سوی دیگر ایفا میکند. جایگاه کتابخانه از آن جهت در این زمینه برجسته و بی بدیل است که مجموعه ای از کتابها و منابع اطلاعاتی درآن نگهداری می شود تا در دسترس نیازمندان قرار گیرد.

کتابداری

کتابداری نیز حرفه ای است که آنچه در کتابخانه ها و برای ارتباط میان جامعه و صاحبان اندیشه و دانش باید انجام گیرد را مدیریت میکند. این حرفه شامل مجموعه ای از فعالیتهای گوناگون است که به شکل تخصصی و براساس آموزشهای تخصصی انجام میگیرد. درحقیقت کتابداری رابط اصلی میان تولیدکنندگان دانش و نیازمندان آن است و برای انجام بهینه این ارتباط از دانش وجهان بینی خاصی برخوردار است.

کتابدار

فردی است که دارای دانش تخصصی، بینش کافی و مهارت لازم برای کار درکتابخانه، خدمت به جامعه و برطرف کردن نیازهای اطلاعاتی است.

تعریف علم اطلاعات و دانش شناسی

علوم کتابداری و اطلاع‌رسانی، نام قدیم «علم اطلاعات و دانش‌شناسی» است که به مطالعه و بررسی شیوه‌های گوناگون تولید دانش، گردآوری منابع اطلاعاتی (کتاب، مجله، لوح فشرده، بانک‌های اطلاعاتی، پایگاه اطلاعاتی، اینترنت و وب)، سازماندهی، بازیابی و اشاعه این منابع و محمل‌های اطلاعاتی می‌پردازد و در این راستا تلاش می‌نماید که در وقت خواننده یا کاربر صرفه‌جویی نماید.

واژه کتابداری به عنوان برابر واژه انگلیسیLibrarianship"  انتخاب شده‌است. دانشمند بزرگ، شیالی رانگاناتان زمانی که در دهه۱۹۳۰ازانگلیس به هندوستان بازگشت و درصدد راه‌اندازی این دانش نوین در هند برآمد، جامعه هند در فهم این واژه مشکل داشتند و در نتیجه ایشان واژه جدیدLibrary Science  یعنی علم کتابداری را جایگزین آن واژه نمود. امروزه در آمریکا این واژه بیشتر بکار گرفته می‌شود.در سالهای گذشته با توجه به تحولاتی که در این رشته رخ داده عنوان کتابداری به علم اطلاعات و دانش‌شناسی تغییریافته‌است. امروزه این دانش در ایران نیز گسترش یافته و زیرشاخه‌های تازه‌ای از جمله اطلاع‌شناسی و وب‌شناسی را هم در بر می‌گیرد.

در اصل یک کتابدار در زمینه‌های سازماندهی، بازیابی و اشاعه اطلاعات در قالب‌های گوناگونی اعم از کتاب، مجله، پایگاه‌های اطلاعاتی و اینترنت تخصص دارد.

اگر کتابخانه بخواهد افراد بشری را به روز سازد، خود باید پویا باشد.امروزه کتابخانه‌ها به صورت الکترونیکی درآمده‌اند، تا هر کس نیاز اطلاعاتی خود را در آن بر طرف سازد.

به طور کلی میتوان گفت کتابداری یعنی اطلاع‌رسانی، برطرف کردن نیازهای اطلاعاتی، به روز ساختن اطلاعات افراد و کسی که این‌ها را ارائه دهد کتابدار است.

کارکنان کتابخانه‌ها که به کتابدار شهرت دارند، مسئول خدمات‌رسانی و اطلاع‌رسانی به تمام افراد مراجعه‌کننده هستند.

کتابدار باید از کار خود لذت ببرد و با مراجعه‌کننده با تبسم و خشنودی برخورد نماید، به‌طوری‌که افراد جذب کتابخانه‌ها شوند. کتابدار باید از خود مایه بگذارد و نگذارد که مراجعه‌کننده بدون اینکه نیازش بر طرف شود از کتابخانه بیرون آید.

امروزه اینترنت که دنیای اطلاعات است، در دسترس همگان قرار دارد و هر کس می‌تواند خود جویای مطالب باشد؛ ولی کتابدار به عنوان واسطه باید به این افراد کمک کند. زیرا بعضی مطالب از صحت و اعتبار کافی برخوردار نیستند و تنها کتابدار می‌تواند این مشکل را برطرف سازد.

کتابخانه‌های دانشگاهی:

این کتابخانه‌ها، دانشگاه را در پیشبرد رسالت آموزشی و پژوهشی شان یاری می‌رسانند؛ و با سه گروه، استادان، دانشجویان و محققین در ارتباط هستند و می‌کوشند پاسخی مناسب و کافی برای مراجعین خود بدهند. کتابخانه دانشگاهی معمولاً از یک کتابخانه مرکزی و تعدادی کتابخانه دانشکده‌ای تشکیل می‌شود.

 وظایف کتابخانه‌های دانشگاهی به شرح زیر می‌باشد:

۱-انتخاب و سفارش کتاب و سایر موارد

۲-آماده‌سازی کتب و سایر موارد جهت استفاده مراجعین

۳-ارایه کتاب‌ها و مواد خواندنی با امکانات ساده و قفسه‌های باز

۴-امانت دادن کتب غیر مرجع

۵-ارایه خدمات مرجع (پاسخگویی به سوالات و تهیه کتابشناسی‌ها)

۶-انجام خدمات بین کتابخانه‌ای

۷-آموزش و هدایت مراجعین جهت استفاده از برگه‌های فهرست و مراجعه

۸-تهیه گزارش از خدمات و فعالیت کتابخانه

۹- تهیه برنامه کلی کتابخانه

۱۰-تهیه امکانات فیزیکی مناسب

۱۱-پیشبرد آموزش کلاسی، همکاری با گروه‌های مختلف آموزشی و استادان

۱۲-گزینش اطلاعات تازه‌ترین منابع مرتبط با نیازهای هر رشته